Ginestar

Daar zitten we dan. Het is inmiddels alweer vrijdag 13 oktober (vrijdag de 13e realiseer ik me nu terwijl ik dit op typ…) en gelukkig toch een camping gevonden die nog open is. Dat valt nog niet mee deze tijd van het jaar. En dat valt me eerlijk gezegd toch wel een beetje tegen. Ik had dat wel verwacht in Frankrijk maar niet in Spanje en zeker niet aan de kust. We zitten nu niet direct aan de kust maar aan de rivier de Ebro een beetje landinwaarts in het zuiden van Catalonie nog net onder Tarragona. De Ebro is na de Taag de langste rivier van Spanje. En het is een mooie rivier. Mooie rivierbeddingen begroeid met riet en op sommige plaatsen bergachtig met grote cactussen die tegen de bergwand aangroeien. Het water is ook enorm helder en je kunt op ondiepere stukken zo naar de bodem kijken. Er zit ontzettend veel vis in. Ik heb al wat flinke knoepers zien rondzwemmen. Het schijnen vooral karpers en meervallen te zijn. We zijn vandaag nog maar eens in de kano geklommen om 20 kilometer stroomafwaarts te kanoen. Wat een oase van rust. Geen mens op of aan het water. Het is hier al niet zo vreselijk toeristisch maar nu al helemaal niet meer natuurlijk. De camping waar we op staan is van Nederlandse eigenaren die vrijwel hun hele leven op Aruba hebben gewoond en het daar uiteindelijk wel gezien hadden en terug naar Europa wilden. Niet naar het koude, regenachtige klimaat van Nederland maar toch wel als het even kon naar de zon. Zo zijn ze 6 jaar geleden hier beland. Hebben een kleine finca gekocht met grond erbij en daar zijn ze een minicamping op begonnen. Ze hebben ongeveer 14 staanplaatsen en gedurende het seizoen 3 huurtenten. Het perceel ligt pal aan de rivier de Ebro, ongeveer 1,5 kilometer van het dorpje Ginestar. Ze hebben naast de camping ook nog een perceeltje met druivenranken, pruimenbomen en olijfbomen. 2 jaar geleden hebben dochterlief en schoonzoon ook de stap gemaakt. Zij wonen in Ginestar en Jeroen, de schoonzoon, verzorgt vanaf de camping zijn outdoor-bedrijfje. Je kunt met hem gaan vissen (hij appte ons vanmiddag een foto van een meerval van 2,28m die hij laatst had gevangen), mountainbiken, canyoning, kletteren en dus ook een kano huren. Dat laatste hebben wij dus vandaag gedaan. En het waren weer een paar heerlijke uurtjes op het water. In de korte broek en t-shirt (vergeet vooral het petje niet!) onder een zonnetje wat hoog aan de hemel stond, midden in de natuur. Vissen spotten, ijsvogeltjes en witte reigers zien, hele vluchten schollevaren over zien komen. Het zijn van die mooie ongerepte plekjes Spanje die we links en rechts hebben gezien. Mooie en fijne plekken hebben we gehad. Soms de tent vervloekt omdat het zo verrekte koud was ‘s avonds, maar toch wel altijd heel erg genoten van de natuur, de ongereptheid en de stilte. Want die was weer oorverdovend vannacht.

Terwijl we aanstalten maken om te gaan koken komt de buurman van het naastgelegen perceel aangesjouwd en begint van ver al tegen me te praten. Ik versta er niets van en vraag hem wat hij zegt en zeg dat ik wel Spaans spreek maar niet vloeiend. Dat maakt hem niets uit, hij pakt 3 trossen druiven uit zijn emmer, zegt: “que aproveche en hasta manana (smakelijk eten en tot morgen), draait op zijn hakken om en vertrekt weer. Leuk. Het zijn de kleine dingen die het doen.

En nu is het 21u en zitten we buiten bij de tent. Hebben we net gegeten en de afwas gedaan en schrijft Kees bij het licht van ons lampje in zijn vakantiedagboek en blog ik wat (off-line weliswaar want voor wifi moet ik voor bij de ‘receptie’ zijn en we zitten nu net zo lekker bij de tent, dat komt wel weer als we wel weer wifi bij de hand hebben). Morgen gaan we naar de delta van de Ebro. Dat moet ook erg mooi zijn. Daar wordt 70% van de in Spanje verbouwde rijst verbouwd maar het is ook een echte vogelpleisterplaats. Er schijnen ook flamingo’s te zitten. We zijn benieuwd. 

De dag erna wordt de tent alweer opgebroken en zal hij waarschijnlijk niet meer uit de zak komen voordat we weer thuis zijn. We duimen dat hij droog de zak in gaat, anders kunnen we hem weggooien als we weer thuis zijn.