Van Tossa de Mar naar Nimes

18 oktober 2017 - Nîmes, Frankrijk

Onze laatste dag in Tossa (en dus ook in Spanje) begon bewolkt. We hadden al bedacht dat we ‘s ochtends het oude stadje en de burcht zouden gaan beklimmen en bekijken. Jammer dat het zonnetje niet echt door wilde zetten want dan doet alles het beter op de foto. We verbazen ons over hoe goed geconserveerd de oude stad en de burcht er nog bij staan. Mooie oude huisjes waarvan je je afvraagt hoe ze ze er in godsnaam ooit zo gebouwd hebben gekregen. Mooie kleine straatjes en mooie doorkijkjes. We waren zo vroeg dat er nog geen koffie te krijgen viel. Het grote voordeel is dan ook dat je de drommen toeristen die uit andere plaatsen (Lloret de Mar en Blanes bijvoorbeeld) met de boot hiernaartoe komen, er nog niet waren en we in alle rust rond konden wandelen. We hebben de afgelopen dagen gezien dat het in Tossa ‘s ochtends en ‘s middags met de benen buiten hangt van de toeristen en dat je ‘s avonds een kanon kon afschieten. Er komen dus heel veel dagjesmensen naar Tossa toe. Je ziet ook dat in Tossa zelf heel veel accommodatie al gesloten is voor het seizoen. Tsja, het is immers invierno. Zonder dollen, je kunt echt zien dat het hier end of season is. Gelukkig trokken in de middag de wolken weg en werd het nog even heerlijk zomerweer. Maar weer eens met de duikbrillen naar het strand getogen. Het is gelukkig geen zandstrand maar een strand van die hele kleine steentjes. Zodat je niet bij de eerste beste windvlaag van boven tot onder onder het zand zit. We weten inmiddels dat het water koud is (verbazingwekkend koud na een warme zomer), zo koud dat het water je de eerste slagen de adem beneemt, maar toch zijn we er nog een keer in gegaan. En het was de moeite meer dan waard. Hele grote school kleine visjes gezien. Grote vissen, echt vlakbij het strand en als toefje op de cake een stuk of 8 stokvisjes. Die zie je niet zo vaak. Zwemmen echt vlak onder de oppervlakte van het water. En aangezien je met je duikbril meestal in het diepe aan het turen bent, wil je die nogal eens missen. 

De volgende dag hadden we een vroege. We moesten voor 12 uur inchecken bij onze AirBnB in Nimes. Grote voordeel van dat vroege inchecken is wel dat je dan ook nog echt iets aan je dag hebt. Zijn na een hartelijk welkom door onze gastvrouw en rondleiding door ons prachtige Provencaalse huisje (met ieniemienie zwembad waar het nu helaas geen weer meer voor is) meteen de stad in gelopen.

We zijn trouwens op het idee gekomen om naar Nimes te gaan omdat we een van de weinige keren dat we een televisie aan gehad hebben in Spanje een Spaanse documentaire hebben zitten kijken over Romeinse irrigatiesystemen in Europa. Toen kwam daar Nimes in voorbij en dachten we dat dat wel een mooie bestemming zou zijn op de terugweg. En een mooie bestemming is het. Gisterenmiddag de hele middag in de oude stad rondgezworven en ook al bij Le Arena. Blijkbaar de best bewaard gebleven Romeinse Arena. Heel veel mooie en voorname gebouwen en weer totaal anders dan bijvoorbeeld Toulouse. Was in Toulouse alles roodgekleurd, hier is alles lichtgeel gekleurd. Ondanks de voorspellingen van slecht weer en de enorme regenbui die we onderweg naar Nimes toe gehad hebben, bleef het gelukkig droog. 

Voor vandaag waren de voorspellingen nog slechter. Zelfs Caroline, onze gastvrouw, had het met ons te doen. Niks is gelukkig minder waar gebleken. We zitten nu, na een lange dag bezienswaardigheden bezoeken en bekijken, om half 5 nog buiten te bloggen en te schrijven. Heerlijk door de stad gestruind. Begonnen in het park des Fontaines, een typisch Frans park. Heel erg mooi aangelegd met vijvers en waterpartijen en heel veel niveauverschil. Dus weer lekker veel trapgelopen vandaag. En dat waren niet de laatste trappen want we hebben ook nog de toren in het park (le Tour Magne) beklommen (140 treden zei de onderhoudsman grinnikend toen we hijgend bovenkwamen). Toen we het park bekeken hadden natuurlijk ook nog Le Arena (al was het alleen maar voor de naam ;-) ) van binnen bekeken. En dat waren nog wat meer trappen. Daar zijn we meer dan anderhalf uur binnen geweest. Met audiogids om meer over de historie van Nimes en de Arena te weten te komen. Nimes is blijkbaar de laatste stad in Frankrijk waar nog stierengevechten gehouden worden waarbij ook nog echt stieren gedood worden. Daarvoor wordt de Arena blijkbaar dus ook nog gebruikt. Daar krijgen wij dan weer een vieze smaak van in de mond.

Het is alweer een hele mooie en voorname stad. In 2018 wordt in de zomer beoordeeld of ze op de Werelderfgoedlijst gaan komen. Lijkt mij van wel.

Foto’s

1 Reactie

  1. Veronika Majerová:
    22 oktober 2017
    Geniet, blijf gezond en veilig onder weg!