Alweer woensdag

Afgelopen maandag zaten we weer in Moncada. Het was, eigenlijk tegen de verwachting in, een heel interessante dag. Er werd uitgebreid de tijd genomen om ons uit te leggen wat er allemaal aan de hand was en wat er allemaal speelde. Weliswaar in het Spaans maar dusdanig rustig dat het meeste wel te volgen was. Toen ik ‘s middags weer thuiskwam heb ik nog een laatste keer hier mijn hardloopschoenen mee uitgenomen en ben weer naar de oude rivier gedraafd en heb daar weer een rondje gerend van 12,5km. Dat was wel een heftig rondje want het was best heet ondanks alle schaduw van de bomen. Desondanks was het weer erg lekker. Na de douche ben ik met mijn boek naar een pleintje hier vlakbij gelopen. Tijdens de eerste keer hardlopen was ik daar al langs gelopen en had ik gezien dat het een leuk pleintje was met een aantal terrassen. Ik heb daar lekker tussen de Spanjaarden gezeten en genoten van een glaasje rode wijn (en dat op een maandagavond :-)) en een spaatje rood en mijn boek. Toen het te koud werd ben ik weer terug naar mijn appartement gelopen.

Dinsdag hadden we een vroege en een heel erg interessante dag. Jammer dat ik daar hier niet over kan en mag bloggen maar als jullie willen zal ik het jullie allemaal een keer vertellen. Ook hier deden de mensen hun uiterste best om rustig Spaans te praten waardoor ik veel verstond en ook veel vragen kon stellen. Toen we weer terug waren in de oude stad heb ik in mijn appartement mijn boek en een berg fruit gehaald en ben ik naar de oude rivier gelopen. Daar heb ik de rest van de middag op een bankje in het zonnetje mijn boek zitten lezen. Daarna ben ik zwervend door de stad op mijn dooie gemak naar huis gewandeld.

Vanochtend verrekte ik van de rugpijn toen ik wakker werd. Dat is eigenlijk niks voor mij. Ik denk dat het van het bed komt en omdat ik gisterenavond niet in slaap kon komen (ik heb de fout gemaakt om een vreselijk spannende Whodunnit mee te nemen naar Valencia. Als ik er te lang in doorlees, slaap ik er niet van. Maar tis zo’n verslavend verhaal dat ik het maar moeilijk kan laten) ben ik op mijn buik gaan liggen en zo in slaap gevallen. Ik denk dat dat de oorzaak is van mijn rugpijn. Gelukkig zit er op zo ongeveer iedere straathoek in Valencia een apotheek en heb ik in een pauze een tube met zalf gehaald die zou moeten helpen tegen allerlei pijntjes en dus ook tegen rugpijn.

Nadat de werkdag erop zat ben ik samen met Stefaan naar de haven gelopen. Dat ging niet vanzelf maar door alle fysiobezoeken van Kees met rugpijn weet ik dat in beweging blijven het beste is. Vandaar naar het strand gelopen en daar heb ik tegen Stefaan gezegd dat ik de bus terug naar het oude centrum zou pakken. Een beetje teleurgesteld zei hij dat we er net waren. Dat klopt maar ik verlangde naar mijn appartement en de vloer waarop ik oefeningen zou kunnen doen. Dus daar scheidden onze wegen. Hij bleef nog op het strand en ik ben naar de bushalte gewandeld. Vervolgens een studie gemaakt welke bus ik terug zou moeten nemen en waar ik er dan uit zou moeten. Dat is allemaal goed gekomen. Ik ben inmiddels, voorzien van boodschappen voor mijn avondeten, weer terug in mijn appartement. Volgens de IPhone heb ik vandaag 12,5km gelopen. Me dunkt dat ik in beweging ben geweest vandaag.

Morgenavond samen ‘uit’  eten bij Estheeeer thuis. Ik heb dus een makkie, als ik mijn voordeur uitval, val ik zo bij haar naar binnen. We zouden eerst uit gaan eten maar toen Estheeeer gisteren appte dat het haar niet was gelukt om een restaurant voor 20.30u te reserveren (te vroeg….) en ze dus een restaurant had gereserveerd voor 20.30u heb ik haar gevraagd of we dan niet gewoon ergens konden tappassen (dat kan de hele dag door) omdat we alle drie een hekel hebben aan die Spaanse gewoonte om vlak voor het naar bed gaan nog te eten. Dat was helemaal prima maar nu gaan we dus bij haar thuis tappassen. Als kadootje hebben we vanmiddag een een hele fikse fles rode wijn met glazen gekocht voor haar.

Time flies when you are having fun! Het is dus alweer woensdag, nog 2 dagen en dan zit het er  ‘alweer’  op. Vrijdag aan het eind van de middag vlieg ik weer terug naar huis. Het was echt een geweldige ervaring om hier bijna twee weken te zijn, om zoveel tussen de Spanjaarden echt te zijn ipv toerist te zijn en om allerlei ervaringen uit te wisselen met elkaar.  Een enorme buitenkans was het. Ik zal wel blij zijn om Kees weer in de armen te sluiten. Die heb ik toch ook echt wel gemist ondanks dat ik het zo goed naar mijn zin heb gehad. Lekker weer thuis op de bank met een van de poesjes op schoot en gewoon mijn Whodunnit te kunnen lezen zonder dat ik daar een slapeloze nacht aan overhoud ;-)

Dankjewel weer allemaal voor jullie leuke reacties!