La Ciudad de la Justitia Valencia

Nadat we maandag en dinsdag doorgebracht hebben in Moncada stond vandaag dan eindelijk Valencia op de planning. Gisteren zijn we voor de lunch met de metro en de bus naar het strand gegaan. Dat was nog een hele toer. Ik heb al gezegd dat ik als ik nog een keer naar het strand ga ik wel een fiets huur en daar via de oude rivierbedding naartoe fiets. Daar krijg ik bij Stefan en Cody niet echt de handjes voor op elkaar maar dat is dan maar zo. Ze bussen maar een eind weg samen, dan zie ik ze daar wel. Overigens zit hier in Spanje alweer iedereen keurig met een mondkapje op in het openbaar vervoer. Ik heb het in Nederland zelfs in de ‘hoogtijdagen’ van COVID niet zo keurig gezien. Ik was in het vliegtuig volgens mij ook de enige.

Vandaag zaten we tegenover la Ciudad de las Artes y Ciencias. Nadat we klaar waren en ergens in de buurt geluncht hadden zijn we daarnaartoe gelopen. Ik vind dit wel echt het meest fotogenieke deel van de stad. In onze nieuwe badkamer thuis hangen ook twee grote ingelijste foto’s van Las Artes y Ciencias. Voor degenen die nog niet in Valencia zijn geweest, als je gaat, zeker daarnaartoe gaan. Je kunt er via de oude rivierbedding naartoe lopen. Tis wel een tippeltje vanuit de oude binnenstad maar het loopt mooi en prettig door dit langgerekte park. Morgen ga ik er hopelijk een eind hardlopen aan het einde van de werkdag. 

Stefan had zijn zinnen gezet op een bezoek aan het Oceanographico. Een soort van onderwater dierenpark. In de 3 keer dat Kees en ik in Valencia waren, zijn wij er niet geweest. Niet echt ons ding, dieren uit hun natuurlijke habitat halen en tentoonstellen onder allesbehalve ideale omstandigheden. Natuurlijk ben ik nu wel meegegaan. Ik vond het niks. Dieren in te kleine aquaria op een plek die je ze niet gunt maar ik was toch blij dat ik meegegaan was. Al was het maar voor de totaal andere gesprekken die je voert als je zo gedachteloos tussen de vissen en vogels door loopt. Andere stof dan over het werk of de economische situatie in de verschillende landen en de onrust waar dat toe leidt. Na een paar uur ronddwalen hadden Cody en ik het wel gezien maar Stefan kon er nog geen genoeg van krijgen. Wij hebben onze bussen terug naar huis gepakt en Stefan is er nog een paar uur gebleven. De ‘drank-date’ van vanavond gaat niet door omdat Stefan uitgeput thuisgekomen is. 

Zojuist appte Esther de tutor me (die in hetzelfde portiek woont als ik) of ik zin had in jamon en vino. Daar zeg ik geen nee tegen. Dat is nog eens makkelijk, de voordeur uitvallen en even borrelen. Hoef ik ook niet alleen over straat, wel zo geruststellend!